وقت رفتن آمین

متن آهنگ وقت رفتن از آمین

سخته حرفم ولی باید رفت دیگه تمومه دیگه بریدم

دیگه خستم از این که هر چی هی اومدمو نرسیدم

سخته حرفم ولی باید بدونی خستم

ولی باید بدونی که میرم با یه یادگاری رو دستم

با یه یادگاری رو دستم

سخته رفتن بس که سردم من حرف دلای شکستم

من با هر خاطره با غم میرم با اینکه وابستم

سخته رفتن تلخه حرفم ببین من در ها رو بستم

من از غروب جمعم حتی از سکوت صبحم خستم

سخته حرفم رسیده وقت رفتن

به یاد اون روزا که اسمت هر یه سطر دفتر

نقش می بست چشم با اشک خیرست به

فردایی که توی زندگیم یه بخش دیگست

من نمی دونم بهت نمیومد

که خودتو بکشی کنار از کنار من تو بری گلم

نخواستی بفهمی اینو که من عاشقتم؟

فهمیدم حق میدم بهت باشه بخند

به من واقعا که حق داری بخندی

که با اون نگاهت منو به رگباری ببندی

که بدتر از صدتا گلوله سربه داغه

با تو فکر می کردم طلوع صبحه آخه

تا وقتی بودی توی زندگیم من غم نداشتم

واست تا جایی که تونستم من کم نذاشتم

البته خودم می خواستم اینا منت نیست

ولی با تو بودن واسه ی مَن مِن بعد ریسکه

دیگه با خاطرات با تو خوشم پس

چون که حتی فکر بی تو بودن کشندست

بذار بگم آخرین سطرمو بخونی

من میرم تا شاید تو قدرمو بدونی

سخته رفتن بس که سردم من حرف دلای شکستم

من با هر خاطره با غم میرم با اینکه وابستم

سخته رفتن تلخه حرفم ببین من در ها رو بستم

من از غروب جمعم حتی از سکوت صبحم خستم

سخته حرفم رسیده وقت رفتن

گذشت اون روزا تو حرفا بودی حرف اول

حس می کردم اخیرا حرفات با خراشه

اونجا بود که فهمیدم این قصه آخراشه

وقت رفتنه و وقت دفن قلبمه

و خودت می دونی تمومه الکی جو نده

حرف های تلخت هم که نمک زخممه

و تنها دلخوشیم به قلم دستمه

و باز منمو حسرت اینکه دوباره تنهام

و از خدا حالا می خوام من دو بال پرواز

می دونی چند بار گفتم که تو مال من باش؟

بگذریم دیگه ز دستم در رفته شمار دردام

تو که می دونستی من تکیه گاه محکمتم

بگو با من دیگه چرا دِ آخه نوکرتم ؟

من که هر دقیقم وابسته به دقیقه تو بود

من که حتی لباس تنم به سلیقه تو بود

منی که دست هیچکسی رو با وجودم نمی گرفتم

تو باعث شدی که توی قلبم نمیره نفرت

رسیده وقت رفتن

هرچند من از دلت خیلی وقته رفتم

باشه تو بردی و اینا برات افتخارن

تو ختم عالمی و منم اند خامم

فکر نکنی اهل جبران یا انتقامم

خودم باید دقت می کردم تو انتخابم

سخته رفتن بس که سردم من حرف دلای شکستم

من درد تموم دنیام که زخمامو خودم بستم

سخته رفتن تلخه حرفم ببین من در ها رو بستم

من از غروب جمعم حتی از سکوت صبحم خستم