یه موقع هایی دیجی فردین

متن آهنگ یه موقع هایی از دیجی فردین

یه موقع هایی هست که حالِ هیچی نی

مِثِ من هر روز به ساقیا رسید میدی

دیگه نه جایی با اکیپ میری

نه دیگه با کسی تیم میشی، نیس چیزی

بتونه ذوق بندازه تووت

هر جا میری دَووم میاری یه ماه به زور

زندگی بدونِ احساس خوب

تکرارِ شب ، تکرارِ روز

میکِشی توو از گُل های سبز و هِی

چِشِت دنبالِ شبِ ، دوباره مست کنه

دکترام بهت میگن خوراکت الکلِ

لش و لِه ، روو تخت اُوِر

میری اَ خونه بیرون یه غمی توو مَردمِ

به هیچ دردی نمیخوری بدت میاد از خودت

کسی ندونه میگه این آدم خُله

میرقصه جلو آینه سیاه مست و لِه

می‌خورم به قصدِ خودکشی مُدام

هفت هشت ساعت کُمام، بعد میگم کجام

رد شدم از ظرفیت مجاز

اَ تنها کسی که نترسیدم خداست

هر نیم ساعت حالم یه جور

می‌خوابم یه جور، بیدارم یه جور

انقد میخورم وایسم به زور

اینا بمونن و مُخای آکبندشون

یه موقع هایی هست که دیگه خسته میشه روحم

سمتِ چپِ سینم یه چیزی شکسته توو من

بپرسین حالمو بازم دروغ که خوبم

ولی بی رَمَق تر از همیشه توو کما ام روو تخت

بخیه خورده زانو هام به زمینِ سرد ببین

چی به روزم آوردن که راضی ام به همین که هست

هر روز آینه میبینتم رنگش میشه پریده تر

یه موقع هایی هست که شاید بشی شبیهِ من

شاید بشی شبیه من گاهی

سختیشو بدی اَ ریه ات پایین

منو همین وضعیت *

به مواد می ارزید سگِ بد حالی

میزنه مهتابی ، توو تاریکی ، توو فکرِ

این که این تنهایی جایِ کی توشه ؟

من و تو و چشایِ باز و نگاه ِ بیهوشت

لبم از دور چشاتو میبوسه

هنوزم همه چی توو همِ توو اتاقم

هنوزم ته میکشم حس میکنم تورو دارم

به زمین و زمان میکشم فحشِ مادر

توو مستی هم حتی نذاشتم جایِ تو بخوابن

اَ کُلِ هیکلم خوبه فقط حالِ وجدانم

زنده موندم توو مسیرِ لاک پشت وارم

اَ چشمِ خودم هزار بار افتادمُ

ایرانم هنوز با این که پاسپورت دارم

یه موقع هایی کجم و کوله

پوستِ گردنم نَسَخِ نفسِ توِ

من همون که حرف زد اَ دهنِ خودش

تو همون که توو بغلا بغلی شده

تا اینجاش رفت ، خب باقیشم می‌ره

ما که سِر شدیم بعد از این حالا هرچیِ

تا الان که هر جا راه داره رفتیمش

ولی خب یه موقع هایی مُخِ درگیرِ

یه موقع هایی هست که دیگه خسته میشه روحم

سمتِ چپِ سینم یه چیزی شکسته توو من

بپرسین حالمو بازم دروغ که خوبم

ولی بی رَمَق تر از همیشه توو کما ام روو تخت

بخیه خورده زانو هام به زمینِ سرد ببین

چی به روزم آوردن که راضی ام به همین که هست

هر روز آینه میبینتم رنگش میشه پریده تر

یه موقع هایی هست که شاید بشی شبیهِ من