از آسمانم ، ماتم ببارد
هراس بی تو ماندم ادامه دارد
نمی نویسم ترانه بی تو
چگونه پرکشد خیال واژه بی تو
به لب رسیده جان کجایی کجایی که برده طاقتم جدایی
باران تویی
به خاک من بزن
بازا ببین
که بی مه تو من هوای پر زدن ندارم
باران تویی
به خاک من بزن
بازا ببین
که در ره تو من نفس بریده در گذارم
مگر ندانی
چو از تو دورم بیراهه ای خموش و تار بی عبورم
نمیتوانم
دگر برویم که من اسیر این خزان تو به تویم
به لب رسیده جان کجایی کجایی رهی نمانده تا رهایی
باران تویی
به خاک من بزن
بازا ببین که بی مه تو من هوای پر زدن ندارم
باران تویی
به خاک من بزن
بازا ببین
که در ره تو من نفس بریده در گذارم